Meten is weten zeggen ze weleens. Dat geldt helemaal bij het hypermobiliteit syndroom.
Uit mijn persoonlijk onderzoek onder vrouwen met het HMS komt nog steeds naar voren dat ze tegen een muur aan lopen bij de zorgverleners. Ze hebben er letterlijk geen idee van waardoor het de klachten wellicht erger maakt.
Een voorbeeld daarvan is een vrouw met een flexibele schouder en inmiddels geopereerd zonder resultaat. Ze komt bij een behandelaar voor revalidatie en krijgt de nodige oefenen mee naar huis. De pijn ervaring is alleen maar erger geworden en ze besluit te stoppen. Het resultaat is teleurstelling, vermoeidheid en pijn waarvoor ze dan maar pijnstillers neemt. Al met al een lange weg. Nu volgt ze haar eigen pad met natuurlijke hulpmiddelen voor de lange termijn ondersteuning zonder nog meer schade aan haar lijf.
Energie haalt ze uit het schrijven van een boek over haar ervaringen en deze te delen voor de volgende generatie zodat zij misschien een hoop ellende bespaard blijft.
We hopen op verbetering 🙏